++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันอังคารที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

เดินช้า..เห็นเยอะ



การเดินก็คือการเดิน
เดินเพื่อไปให้ถึง
ส่วนจะไปถึงไหน
เดินไปเพื่ออะไร
เราคงต้องชัดในทุกย่างก้าว

หลายคนไม่เข้าใจ .....คิดว่าการเดินเร็วจะทำให้ไปถึงเร็ว เรากำลังเข้าใจผิดหรือเปล่า ??

ข้อเสียของการเดินเร็ว จะทำให้เราไม่ชัดเจน ขาดการเฝ้าสังเกต
การเดินนั้นก็เสียโอกาส จะเห็นว่าไปไม่ถึงเป้าหมายสักที
ทุกอย่างดูร้อนรน วุ่นวายไปหมด
การเดินช้า ทำให้เรามีโอกาสได้เห็นเยอะ
สายตาเราจะมีเวลาในการได้เห็นและได้สัมผัสกับสรรพสิ่งมากขึ้น
มีเวลาใคร่ครวญ เพราะตลอดการเดินของเราจะมี ครู อยู่รายรอบตัวเรา
ถ้าเราเป็นคนช่างสังเกต ....
นี่เป็นประโยชน์ในการเดินช้า

ในชุมชนเสถียรธรรมสถาน มีสถานที่สำคัญที่มีความหมายอยู่หลายแห่ง
หนึ่งในนั้นที่คุณแม่...ท่านแม่ชีศันสนีย์ สร้างขึ้นและตั้งชื่อว่า สะพานแห่งสติ
มีบุคคลหลายท่านได้กล่าวไว้ว่า มาถึงเสถียรธรรมสถานแล้วไม่ได้เดินบนสะพานแห่งสติ
เหมือนมาไม่ถึงเสถียรธรรมสถาน
วัตถุประสงค์ก็เพื่อหยุดย่างก้าวที่เร่าร้อน ขาดสติ ได้กลับมามีสติอีกครั้งในการเดิน
ไม่เช่นนั้นคนที่เดินบนสะพานแห่งสติไม่รอดแน่นอน
เพราะสะพานแห่งสติจะสูงต่ำไม่เท่ากัน ระยะถี่ห่างไม่เท่ากัน
สะพานแห่งสติทอดตัวรับใช้ผู้คนมานานกว่า ๑๐ ปีแล้ว
ดูภายนอกนั้นแสนธรรมดา ไม่ได้ตกแต่งให้วิจิตรพิสดารอะไร
บางท่านบอกแปลกเสียด้วยซ้ำไป เกิดอยู่กลางสวน เหมือนไม่มีที่มาที่ไป
ก็คงเป็นเช่นนั้น ถ้าเรามองแบบโลกๆ
ทว่าคุณแม่...ท่านแม่ชีศันสนีย์ กล่าวถึง 'สะพานแห่งสติ' ไว้ในหนังสือ 'กรุณาแห่งหัวใจ' ว่า

"ถ้าการเดินของเรามีสติเป็นเครื่องมือก็จะทำให้ก้าวย่างของเราไม่เบียดเบียนใคร แต่ถ้าเราเผลอจากสติเมื่อไหร่ เราก็จะเจ็บตัวทันที สะพานแห่งสติสอนให้เราตื่น และตระหนักรู้ในทุกก้าวย่างของเราที่จะเคารพตัวเรา และเคารพสิ่งที่อยู่รายรอบ เมื่อเราสามารถข้ามสะพานแห่งสะติได้ นั่นก็หมายความว่าเรารอดพ้นได้"

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น