ปริศนาธรรมแห่งหยดนํ้า ทั้งดีเลวล้วนโยงใย
นํ้าเป็นมหาธาตุ สรรพสิ่งล้วนอาศัยนํ้าเป็นแดนเกิด ที่ใดขาดนํ้าย่อมไร้ชีวิต ที่ที่มีนํ้าคือชีวิต
ธรรมะก็เฉกเช่นนํ้า ผู้ไม่ประมาทในธรรม ชื่อว่ามีชีวิต ส่วนผู้ประมาทในธรรม ชื่อว่าตายแล้ว นั่นเอง
หากคิดว่าบาปแม้เพียงนิด
จะไปผิดมากมายอะไรหนา
ก็นํ้าหยดรดลงทุกเวลา
ยังข้าวปลาเปียกหมดอดกิน
อย่าประมาทปัญญาและทานศีล
เป็นอาจิณทายเทียบเปรียบเหมือน
ฝน
นํ้าหยดทีละหยาดอาจดล
เติมภาชนะเอื้อตนได้ดื่มกิน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น