++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันอังคารที่ 2 กันยายน พ.ศ. 2557

การศึกษากับปีญหาที่ควรมองเพื่อการปฏิวัติการศึกษา

การศึกษากับปัญหาที่ควรมองเพื่อการปฏิวัติการศึกษา ; วัชระ เกตุชู

การศึกษาของไทยย่ำแย่ลงทุกวันปัญหาอยู่ที่ไหนกันแน่ หลายคนมองว่าครูไม่มีคุณภาพ บางคนบอกว่าหลักสูตรไม่ได้เรื่อง ใช่ทั้ง2อย่างมันก็เป็นปัญหา แต่มันน่าจะมีอะไรที่ลึกกว่านั้นนะ เพราะที่ผ่านมาเราก้อคิดแบบนั้แต่ปฏิรูปแล้วมันยิ่งแย่กว่าเดิม

ผู้เขียนมองว่าปัญหาการศึกษาอยู่ที่วิธีคิดแบบล่าอาณานิคมหรือความคิดแต่จะเอา ความคิดแต่จะเอาเป็นแนวคิดตั้งแต่สมัยร.5 เนื่องจากสมัยนั้นไม่มีคนทำงานในระบบราชการการศึกษาจึงมีแบบเดียวคือแบบที่ผลิตคนตามที่ราชการที่จะใช้งาน เวลาผ่านมาเป็นร้อยปีวิธีคิดนั้นก็ยังอยู่แต่เปลี่ยนจากผลิตป้อนคนสู่ระบบราชการมาเป็นผลิตเพื่อป้อนระบบอุตสาหกรรม

ยุคนั้นมันใช้ได้คือคนได้ทำงานเกือบทั้งหมดแต่เมื่อเวลามันเปลี่ยนไปสังคมเปลี่ยนไปอะไรต่างเปลี่ยนไปจากเครื่องจักรเป็นดิจิตอล จากอนาลอคเป็นดิจิตอล แต่วิธีคิดในการจัดการศึกษายังคงเหมือนเดิมมันเลยไม่ตอบสนองสังคมที่เปลี่ยน การศึกษาจึงกลายเป็นระบบที่ทำลายทรัพยากรมนุษย์ที่สำคัญที่สุด นอกจากทรัพยากรมนุษย์มันยังทำลายเวลาสูญเสียเงินทองสำหรับบางคน ซึ่งเป็นส่วนใหญ่

ในประเด็นนี้อาจโยง เห็นว่าการศึกษาของเราคือระบบขูดรีด เราเคยตั้งข้อสังเกตมั้ยว่าประชากรไทย 1คนต้องลงทุนเท่าไหร่จนกว่าจะจบการศึกษา ตั้งแต่อนุบาลจนจบป.ตรี และการลงทุนนั้นพ่อแม่ผู้ปกครองเป็นผู้ลงทุน แต่เมื่อจบมีเพียง 10% เท่านั้นที่ได้ทำงานอีก90% ถูกลอยแพไม่มีใครรับผิดชอบในทุนของพ่อแม่ที่ลงไป และเวลาของชีวิตคนหนึ่งคนที่เสียไปกับการเรียนที่ตนเรียน

สำหรับคนที่ได้ทำงานก็โชคดีหน่อยที่พอมีรายได้ แต่พ่อแม่ต้องเสียลูกหลานให้คนอื่นไปใช้ น้อยนักที่จะได้มีเวลาอยู่กับพ่อแม่

ส่วนคนที่ไม่ได้ทำงานก็ต้องดิ้นรนหาเลี้ยงชีวิตเอาเอง จึงต้องมีการทำมาหากินกันโดยไม่คิดถึงผลเสียที่ส่งผลกระทบต่อสังคม ระบบนี้จึงเป็นระบบที่เอาแรงงานแบบไม่ต้องลงทุนอะไร พอมาถึงยุคนี้คนที่หวังลงทุนทางการศึกษาแล้วจะได้ทุนคืนมันไม่ค่อยมีมันเลยสะท้อนออกมาในรูปแบบของปัญหาในลักษณะต่างๆ

คือวิธีคิดการจัดการศึกษาแบบนี้มันอาจเหมาะกับสมัย50 ปี ที่แล้ว พอมายุคนี้ ความหลากหลายมันมากขึ้นประกอบกับเทคโนโลยี่ทดแทนแรงงานคนได้มากขึ้น คนมีศักยภาพที่เทคโนโลยีทดแทนไม่ได้จึงควรจะต้องทำอย่างอื่นที่เหมาะกับความเป็นคน

นั้นคือการศึกษาจึงควรมีความหลากหลายในสาขาวิชา รูปแบบกระบวนการ และหลากหลายของผู้จัด เพราะความรู้เดี๋ยวนี้มันกลายเป็นจำเป็นไปหมด มันแล้วแต่จะเหมาะกับใคร ใครจะจำเป็นต้องใช้อะไร
แต่ที่เลวร้ายยิ่งการศึกษาของเรากลับไปทำลายองค์ความรู้ที่เรามีอยู่เดิมเกือบหมดสิ้นจนมาถึงยุคนี้ ยุคที่ความรู้แต่ละความรู้กลายเป็นสิ่งล้ำค่า เราเลยไม่ค่อยเหลือความรู้อะไรของเราให้เราภูมิใจหรือให้เราเลือกใช้ตามความต้องการ

ฉะนั้นแล้วปัญหาหลักๆ ของการศึกษาจึงไม่ใช่อยู่ที่ครูและหลักสูตรครับ แต่อยู่ที่วิธีคิดแบบล่าอาณานิคมนะครับหรือความคิดที่อยากจะเอานะครับ คือต้องการจะเอาคนไปใช้งานโดยไม่ต้องลงทุนอะไร เหมือนการล่าอาณานิคมที่ต้องการล่าเพื่อเอาทรัพยากรจากประเทศต่างๆ ที่ด้อยกว่ามาเป็นของตนนะครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น