........เพราะอารมณ์ส่วนใหญ่ที่หมักหมมในใจคนเรานั้น มักเป็นความโกรธ เกลียด พยาบาท
วิธีหนึ่งที่ช่วยเปลื้องอารมณ์เหล่านี้ไปจากใจอย่างได้ผลมากคือ การให้อภัย
หรือดียิ่งกว่านั้นคือการแผ่เมตตาให้
ให้อภัยคือไม่ถือโทษโกรธเคืองในเรื่องที่ผ่านมา
ส่วนแผ่เมตตาหมายถึงการตั้งจิตปรารถนาดีให้มีความสุขยิ่ง ๆ ขึ้นไป
การให้อภัยคนที่ทำร้ายเรานั้นเป็นเรื่องยาก......
แต่การที่จะมีชีวิตอย่างผาสุกตราบใดที่ยังมีความโกรธเกลียดสั่งสมในจิตใจ
กลับเป็นเรื่องยากยิ่งกว่า.....
เพราะในใจของทุกคนที่เป็นปุถุชน
ย่อมมีบาดแผลจากความโกรธเกลียด....อยู่เสมอ
ดังนั้น จึงจำเป็นต้องมี "ยาสามัญประจำใจ" ขนานนี้ไว้เยียวยาอยู่เสมอ....๙๙๙๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น