หลาย ๆ คนที่แนะนำใครต่อใครได้ว่าสูญเสียควรทำอย่างไร แต่เวลาเรื่องเกิดขึ้นกับตัว สิ่งที่แนะนำไปไม่สามารถนำมาใช้กับตัวได้ เพราะจมอยู่ในความเศร้า ความโศก จมในความโกรธ ความโมโห ก็เลยมองไม่เห็นตัวเอง
คนเรามักเพ่งออกนอก เวลาเรามองออกไปข้างนอก เรามีความคิดดี ๆ ที่แนะนำใครได้ แต่เวลาที่ทุกข์ แต่เรากลับมองไม่เห็นตัวเอง เรียกว่า ไม่รู้ตัว เพราะเป็นเรื่องที่ถูกกระทบโดยตรง อารมณ์มันเกิดขึ้น เหตุผลก็ไม่ทำงาน ก็จมกับเรื่องของตน นอกจากไม่เห็นตัวเองแล้ว ความคิด สติปัญญาก็หมดไปด้วย
การหันมาดูตัวเองบ่อย ๆ ทำให้เห็นตัวเองชัดขึ้น ถ้ามีสติ สติจะดึงจิตออกจากอารมณ์ หันมาเห็นตัวเองว่ากำลังเศร้าอยู่ คร่ำว่าครวญถึงสิ่งที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ เราสามารถเห็นได้ด้วยใจ เมื่อเห็นความเศร้า ตัวเองก็จะไม่ใช่ผู้เศร้า
https://soundcloud.com/visalo/lookinside
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น