ฟังเสถียรพงศ์ วรรณปก ผู้สอบมหาเปรียญธรรม9ประโยคได้ก่อนอายุ20ปี (สอบได้ตอนเป็นสามเณร)เป็นคนแรก ที่สามารถทำได้เช่นนี้ ปัจจุบันเป็นผู้เชี่ยวชาญทางด้านพระพุทธศาสนา เป็นผู้ทรงคุณวุฒิในด้านบาลี พระไตรปิฏก ได้เล่าให้ฟังเรื่อง หลวงพ่อสด วัดปากนํ้าท่านได้ปฎิบัติวิชาธรรมกาย จนมาถึงการติดขัด ขัดข้อง ไปต่อก็มิได้ ถอยหลังก็มิได้ จนได้รับการแนะนำแก้ไขจากพระอาจารย์องศ์หนึ่ง (ท่านไม่ขอเอ่ยชื่อ) จึงทำให้หลวงพ่อสด สามารถทะลุกำแพงของการขัดข้องนั้นเสียได้ หลวงพ่อสดท่านได้ ละทิ้งวิชาธรรมกายตั้งแต่วันนั้นมา เพราะถือว่าเป็นของชำรุดเสียแล้ว การเพ่งดวงแก้วเป็นเพียงการเพ่งกสิญเท่านั้น ไม่ใช่ทางไปนิพพาน ใครๆหลายคนก็สามารถทำได้ เช่นเตโชกสิญ(เพ่งไฟ) ปฐวีกสิญ(เพ่งดิน) เพ่งนํ้า ซึ่งรวมอยู่ในกสิญ10 ฉะนั้นสิ่งที่นายไพบูลย์ นำของชำรุด ที่หลวงพ่อสดท่านละทิ้งเสียแล้ว นำมาเป็นวิชาหากิน สร้างความเชื่อ นักปฎิบัติที่แท้จริงควรพิจารณา อธิบายง่ายๆ การเพ่งดูสิ่งใดนานๆ แม้ว่าจะละสายตาไปจากสิ่งนั้น แต่ภาพก็จะยังติดตาอยู่ตลอด บางคนคิดว่าตัวเองบรรลุธรรมแล้ว เหมือนดั่งวิชาธรรมกายสอนให้คนหลงติดในการเพ่งลูกแก้ว เพ่งพระพุทธรูป นี้คือวิชากสิญครับ ไม่ใช่หนทางออกจากความทุกข์ (อ่านเรื่อง ธรรมกายต้นธาตุ ต้นธรรม ของเสถียรพงษ์ วรรณปก)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น